Bir filmde geçiyordu. “Kendimizi tanımlamak için anılara tutunuruz ama bizi tanımlayan şey son zamanlarda yaptıklarımızdır.” Bu sözü çok değerli buluyorum. Mesela son 1 ayda ne yapıyorsak aslında o bizi tanımlıyor. Her gün koşuya mı çıkıyoruz. Her gün kitap mı okuyoruz. Sürekli dizi mi izliyoruz veya abur cubur tüketimimiz mi arttı. Bunlara paralel bir şekilde hayat tarzımız ve kişiliğimiz de şekilleniyor. Yani kişinin kendiyle ilgili tanımı dinamik bir şey.
İnsanlar kendilerini meslekleriyle de tanımlayabiliyor ki bu çok doğal bir durum. İnsanın mesleği hayatında büyük bir yer kaplıyor. Mesleğin gerektirdiklerini yaparken bir yandan da karakteri de şekilleniyor. Bir davranışı uzun süre yapınca o konuda daha da pratikleşiriz. Bu pratiklik hoşumuza gider ve tekrar iyi olduğumuz davranışları yapmaya meyilli oluruz. Bu döngü bizi saran bir konfor alanı olmaya başlar.
Hayatın bu gerçeğini göz önünde bulundurup bugünden başlayarak alışkanlıklarımızı düzenleyebiliriz. Küçük küçük değişikliklerin bir süre sonra bizi pozitif etkilemeye başlaması pahabiçilemez. Hiç kitap okumayan biriyseniz her gün kitap okumak için yarım saatinizi ayırmakla başlayabilirsiniz. Bu yarım saatte sevdiğiniz, okumaktan keyif alacağınız kitapları okuyabilirsiniz. Spor yapmayan biriyseniz her gün yarım saat yürüyüş yapabilirsiniz. Bunları yaparken hayatınızdaki bazı davranışları da azaltabilir veya tamamen bitirebilirsiniz. Çok dizi izliyorsanız buna ayırdığınız süreyi azaltabilirsiniz. Telefonda veya tablette çok zaman geçiriyorsanız bunu da azaltabilirsiniz. Bir yandan sizi pozitif etkileyen davranışları yapıp diğer yandan size zarar verenleri hayatınızdan çıkarmak daha iyi hissedeceğiniz bir geleceği oluşturacaktır. Hayatınızdaki bu ufak dokunuşların zaman geçtikçe muhteşem bir etkisi olduğunu da hissedeceğinize eminim. Adeta tepeden atılan küçük bir kartopunun koca bir çığa dönüşmesi gibi.
Comments are closed